Hroki, forvitni, klígja og vorkunnsemi

Ég "lenti" í því að sjá hámenningarlegan þáttinn "Allt í drasli" á Skjá Einum fyrir stuttu síðan. "Gestgjafi" þáttarins var tveggja barna einstæð móðir í Kópavoginum, og var hún að þessu sinni fengin til að bera drasl sitt á torg sjónvarpsáhorfenda.

Þessi þáttur vekur upp með mér fjórar kenndir sem eru hroki, forvitni, klígja og vorkunnsemi - sem er svolítið skrítin samsetning.

Hroki gagnvart þeim óþrifnaði sem gestgjafar þáttarins virðast geta búið við.

Forvitni um hvernig persónur það eru sem "lifa" svona.

Klígja gagnvart viðbjóðinum sem fyrirfinnst í íbúðum gestagjafanna.

Vorkunnsemi gagnvart gestgjöfunum sem líklegast eiga við andlegt vandamál að stríða fremur en óstjórnlega áráttu fyrir subbuskap.

Út á þessar kenndir mínar, og erfiða stöðu gestagjafana gera svo þáttaframleiðendur Skjás Eins út á - og meika peninga af öllu saman.

Löglegt - alveg pottþétt.

Siðlaust - æji ég held það barasta.