Vikuleg gagnrýni á Spaugstofuna

Leiðin í átt að húmor, er vandrötuð leið - að minnsta kosti hjá Spaugstofunni.

Sketchar Spaugstofunnar eru því miður æ lélegri. Góður sketch er uppbyggður þannig að hann kemur áhorfandum á óvart, hann er ekki fyrirsjáanlegur og ekki langdreginn. Pönslænið á að koma á óvart, og best er ef að áhorfendur gætu brosað út í annað. Þetta er Spaugstofunni ekki að takast.

Eftirhermur Spaugstofunnar eru líka lélegar. Góð eftirherma hefur stúderað frummyndina og getur líkt eftir henni þannig að allir viti hvern er verið að leika. Hver er tildæmis að fatta túlkun Karls Ágústs Úlfssonar á Helga Seljan? Það er átakanlegt að horfa á hálfsextugan kall leika 29 ára gamlan mann - sorglegt.

Frumleiki Spaugstofunnar er nánast engin. Frumleiki er ein grunnþörf lista, hann er ekki til staðar hjá okkar mönnum. Hvernig þætti okkur ef Bubbi væri alltaf að semja Stál og hnífur aftur? Fengjum við ekki nóg af kauða?

Ég vill fá Hrafn Gunnlaugsson aftur í staðinn fyrir Þórhall, hann hefði þó þorað að reka fleiri en Randver.

Fussum svei, meira um málið næsta laugardag.

Brjóstahristingur

Færðin er misgóð um kjördæmið mitt (nú tala ég eins og aðstoðarmaður alþingismanns) í gær lá leið mín um Fagradal eins og flesta aðra virka daga. Á veginum var talsverður krapi og gekk líka á með þvottabrettum úr klaka. Mér varð um og ó, þegar ég keyrði yfir eins kílómeters langt þvottabretti og varð þess skyndilega var að brjóstin á mér hristust í takt við bifreiðina sem skoppaði um á þvottabrettinu. Ég bókstaflega fann fyrir þeim hristast. Þetta var viss upphrópun í mínu lífshlaupi, í fyrsta sinn tek ég eftir því að brjóstin á mér er ekki hreinir vöðvar lengur og hefur vaxið spik.

Mér varð hugsað um megrun, og skelfingin ein greip mig. Svo varð mér hugsað til frábærs atriðis úr Næturvaktinni þar sem Ólafur Ragnar var farinn að "laktosa", og þá hló ég einn með sjálfum mér.

Svo fór ég að spá í hvort brjóstahristingur af þessu tagi venjist vel. Það hlýtur að koma í ljós!

Muggurinn

Var þess heiðurs aðnjótandi að sjá Mugginn standa sig ansi hreint frábærlega á smátónleikum í Menntaskólanum á Egilsstöðum í kvöld. Innlifun og útgeislun. Takk!

 

Veggur dagsins, eða morgundagsins

Á morgun er víst formleg opnun á Fljótsdalstöð. Þar verður mikið húllumhæ skilst mér. Ég veit ekki hvernig hún verður formlega opnuð, en líkast til ýtir forsætisráðherra á einhvern takka - eða klippir fánalitaðan borða. Það verður spennandi að vita.

Þetta er jafnframt einhver stærsti dagur í sögu Egilsstaðaflugvallar, 3 leiguflugvélar fara víst austur á vegum Landsvirkjunar auk 6 véla í hefðbundnu áætlanaflugi. Svo er jú Bechtel verktaki að senda úr landi yfir 350 Pólverja á morgun.

Annars heyrði ég skemmtilega slúðursögu um að einn veggur í Fljótsdalsstöð hafi verið málaður grænn fyrir nokkrum árum. Hann var samkvæmt sögunni endurmálaður í sama lit á dögunum svo allt væri spikk og span á opnunardaginn. Hafði þá einn gárungurinn á orði að aðeins vantaði að mála rós vinstri grænna á vegginn, fóru menn þá að spekúlera í veggnum. Eftir miklar vangaveltur var ákveðið að gestir gætu mistúlkað upplifun sína á græna veggnum, og ákveðið var eftir miklar bollalengingar að hafa hann bláann. - Ef satt er, þá er þetta skondið. Spurning hvað Goddur segir um þetta.

Annars er fagnaður hjá Svæðisútvarpi Rúv á morgun, það verður gaman að koma þangað eftir að hafa myndað Geir H. ýta á einhvern takka.

Þak á olíuskattinn

Ég fæ verk fyrir brjóstið í hvert sinn sem ég þarf að fylla bílinn af eldsneyti.

Það eru einn aðili sem græðir alla jafna mest á hækkun olíu, og það er íslenska ríkið. Það virðast fáir benda á það, en það er staðreynd. Fyrir hverja krónu sem bensínlítrinn hækkar í innkaupum, þá hækka tekjur ríkisins af hverjum lítra um ca. 1,4 krónur. Þetta er ekki sanngjarnt fyrir almúgann.

Hvernig væri að setja þak á skattheimtu ríkisins, eins og tildæmis að skattheimta megi aldrei fara yfir 60 krónur á líter til samans. Ég bara spyr....

Ólafur og Georg tákngervingar ríkisstjórnarsamstarfs

Bók Guðna Ágústssonar hefur fengið margan manninn til að hugsa aðeins tilbaka og spá í þær krísur sem Framsóknarflokkurinn lenti í á seinasta kjörtímabíli og hvað olli því að Árni Magnússon, Jón Kristjánsson, Dagný Jónsdóttir, Halldór Ásgrímsson og Kiddi yfirgáfu flokkinn.

Á gáfumannatali í morgun varð til skemmtileg líking á samstarfi Sjálfstæðisflokksins og Framsóknarflokksins. Voru gáfumennin sammála um að samstarf þessara flokka líktist einna helst sambandi tveggja persóna úr Næturvaktinni. Sjálfstæðisflokkurinn í hlutverki Georgs Bjarnfreðarsonar og Framsóknarflokkurinn í hlutverki Ólafs Ragnars, umboðsmanns Sólarinnar.

Þetta er að mörgu leyti ágætis samlíking. Georg kúgar Ólaf, þátt eftir þátt, og Ólafur lætur kúga sig - og telur að með lítilvægum mótmælum annað slagið sé hann að standa í hárinu á Georgi. Var þetta ekki svona með Framsóknarflokkinn?

Austfirska "pressan"

Austfirska "pressan" er ekki stór né áberandi, og þaðan af síður með stórt hlutverk sem fjórða valdið. Þó kemur fyrir að austfirskir fréttasnápar detta niður á viðkvæm og erfið mál í heimabyggð. Krafa samfélagsins virðist oft vera sú að þegja beri um þessi mál, og virðist sjónarmið margra vera - að oft megi satt kjurt liggja. 

Sjónarmiðið um jákvæða vinkilinn hef ég heyrt ansi oft. Það sjónarmið felur í sér að einungis eigi að fjalla um jákvæð mál. Fyrirtækjum sem gengur vel og einstaklingum sem eru fyrirmyndir samfélagsins.

Samkvæmt þessu ætti austfirskur fréttamiðill ekki að fjalla um málefni eins og gjaldþrotamál austfirskra fyrirtækja, illa heppnuðum viðskiptum sveitarfélaga við einstaklinga og mörg fleiri mál.

Samkvæmt jákvæða vinklinum ætti að horfa á austfirsk málefni, stofnanir og persónur gagnrýnislausum augum og einbeita sér að umfjöllun um listir, menningu, skólastarfi og hollu mataræði. Þetta eru allt mál sem eru gerð góð skil öllu jöfnu og því þarf ekki sérstaklega að huga að slíkri umfjöllun - þar sem hún er til staðar.

Það væru mistök að horfa gagnrýnislaust á austfirskt samfélag, og þegja sem gröfin um mál sem eru á allra vörum og margra vitorði. Það er engum hollt - þögnin fer verst með hjónabönd, þetta hlýtur að eiga við samfélagið líka.

Austfirska "pressan" á ekki að taka þátt í þöglu hjónabandi.

Geimverur og fífl

Hvernig það verður hlutverk ríkis og bæja að framleiða orku í fjarlægum löndum, er mér algjörlega óskiljanlegt og fyrir mér langt frá því að vera augljóst.

Iðnaðarráðherra vor talar nú um milljarðatap vegna vannýttra tækifæra REI. Þennan málatilbúnað skil ég einfaldlega ekki. Á sama tíma og stórfelldustu einkavæðingar Íslandssögunnar hafa gengið í gegn á síðustu árum til að draga úr umsvifum ríkisins - þá vill iðnaðarráðherrann fara í ný-kommúnískar aðgerðir í asíu og afríku. Þannig eiga ríki og bæjir að blása út í nafni frjálsra viðskipta í fjarlægum löndum. Þessi hugmyndafræði er algjörlega óskiljanleg með öllu.

Þessa einlæga trú Össurs á orkuútrásina er farin að jafnast á við trú Magnúsar bróðir hans á geimverur. Er þetta ekki orðið soldið FÍFLA-legt? Svona í ljósi þess að Össur er farin að kalla Júlíus Vífil, fífil.

Verið velkomin á vínkynningu í Neskirkju

http://visir.is/article/20071123/LIFID01/71123027 frétt á visir.is um vínkynningu í Neskirkju.

Þetta er eitthvað áhugaverðasta "plöggið" í langan tíma. Kannski rónar fari að mæta í safnaðarstarfið í Neskirkju í framhaldinu. Það vantaði bara að tekið væri fram hvaða vínframleiðandi styrkti Neskirkjusöfnuð.

Spurning hvort Vilhjálmur Þ. heyri af þessu og fari fram á að veittur verði volgur bjór.

Fasteignasali í skattrannsókn

Ég fékk bréf frá Efnahagsbrotadeildar Ríkislögreglustjóra í dag. Það er ekki á hverjum degi sem maður fær bréf frá þeirri stofnun, og vonandi í fyrsta og eins skipti. Með bréfinu fylgdi ljósrit af kaupsamningi vegna eignarinnar Eyjabakki 12 árið 2001. Fasteignasalinn sem sá um söluna var xxx. Nú var mér tilkynnt að hann væri til rannsóknar og viðskipti hans á þessum árum og því væri ég beðin að afhenta kvittun vegna sölulauna sem runnu til hans.

Þegar ég fór að skoða gamlar möppur, komst ég að því að ég get bara verið þó nokkuð skipulagður og fann nótuna sem hljóðaði upp á um 230þúsund fyrir utan VSK. Hana gat ég svo skannað með ágætis skanner frá Hewlett Packard og sent til Efnahagsbrotadeildar með tölvupósti. Þetta var auðveldara en ég hélt og tók 3 mínútur. Það er vel sloppið - þegar ég opnaði bréfið þá hugsaði ég með mér að ég yrði heila eilífð að finna út úr þessu, ef mér tækist þá yfirhöfuð að hjálpa til við rannsókn málsins.